برخی افراد در برابر مشکلات بسیار آسیبپذیر هستند، به سرعت در هم میشکنند و در مواجهه با ناملایمات موفق نیستند و حتی دچار آسیبهای روانی و فیزیکی میشوند.
درحالیکه برخی دیگر آرام، منطقی، صبورانه و مطمئن با مشکلات دستوپنجه نرم میکنند و در مواجهه با ناملایمات میتوانند دوام بیاورند و به زندگی خود ادامه دهند.
این تفاوت از کجا ناشی میشود و علت آن چیست؟ تابآوری، یا توانایی به حالت اول بازگشتن و ادامه دادن زندگی در مواجهه با ناملایمات، موضوع بررسی نظریهپردازان روانشناسی رشد در سالهای اخیر بوده است.
معمولاً وقتی یک توپ بیسبال به شیشهی پنجره برخورد میکند، شیشه میشکند. اگر همان توپ به چوب بیسبال برخورد کند، چوب آسیب نمیبیند. وقتی چکشی به گلدان سفالی برخورد میکند، گلدان میشکند. اما وقتی که همان چکش به تایر لاستیکی اتومبیل برخورد میکند، تایر به شکل اصلی برمیگردد.
چوب بیسبال و تایر اتومبیل، هر دو تابآوری را نشان میدهند. تابآوری، سازگاری موفقیتآمیز با شرایط ناگوار یا توانایی بازگشت به حالت روحی اولیه میباشد.
برخی از کودکان در برابر مشکلات بسیار آسیبپذیر هستند و بهسرعت درهم میشکنند. اما برخی دیگر آرام، منطقی و صبور هستند و تحمل شکست بالایی دارند. این تفاوت از کجا ناشی میشود و علت آن چیست؟
پاسخ روانشناسان به این پرسش این است: «تابآوری». کودکان تاب آور توانایی زنده ماندن و حتی غلبه بر ناملایمات را دارند.
تابآوری میتواند باعث شود که فرد پیروزمندانه از رویدادهای ناگوار بگذرد و علیرغم قرار گرفتن در معرض تنشهای شدید، شایستگی اجتماعی، تحصیلی و شغلیاش ارتقا یابد. تابآوری نوعی ویژگی است که از فردی به فردی دیگر متفاوت است و میتواند به مرور زمان رشد کند یا کاستی یابد.
نشر نوشته در این زمینه کتاب های تاب آوری در کودکان را برای سه گروه مادران، متخصصان و مشاوران و مربیان منتشر کرده است.
